ویرگول

جامعه نشینی، جامعه بینی و جامعه شناسی

ویرگول

جامعه نشینی، جامعه بینی و جامعه شناسی

ویرگول

ویرگول برای نرسیدن به نقطه

دنبال کنندگان ۳ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
بایگانی

بازگشت به دانشگاه

جمعه, ۲۵ آبان ۱۳۸۶، ۱۰:۰۱ ب.ظ

روزها نه دانشجو حال خوشی دارد، نه استاد و نه دانشگاه. فشارها و ناملایمات تحمیلی از بیرون دانشگاه در قالب تعلیق و اخراج دانشجویان و استادان در کنار سرخوردگی ها، یاس ها و خستگی های شخصی و فلسفی آنها و همچنین برنامه های کلان در حال اجرا برای تضعیف دانشگاه و بخصوص علوم انسانی و اجتماعی در دانشگاه ها به عنوان عقل نقاد و روشنگر جامعه باعث شده تا رخوت و رکود را در دانشگاه و دانشگاهیان بیش از هر زمان دیگری احساس کرد.

بی تفاوتی و سلب مسئولیت از خودی که در مقام دانشجو و استاد ارکان آکادمی آزاد و  روشنگر را تشکیل می دهد متاسفانه هر روز بیشتر میشود، آنگاه که دانشجو نگران جامعه اش نباشد باید نگران بود که چرا دانشجو نگران نیست؟ چرا دانشجو از معنا و درون خود تهی شده است؟ چرا دانشجو دیگر آن نقش پیشینش را ندارد؟ چرا دانشجو دیگر هیچ دغدغه خاطری برای میهنش و آینده ی آن ندارد؟

سستی و رخوت حاکم بر دانشگاه های امروز ما تنها ناشی از بیرون و ساختارهای تحمیلی نهاد سیاست نیست که تنها با تمرکز اصلاحی بر امور سیاسی بتوان جوابگوی تمام معضلات و کاستی ها بود و امید بهبودی داشت، نقد دانشجویی و دانشگاهی فقط متوجه مسایل سیاسی نیست و نباید نقادی را صرفا کنشی سیاسی دانست، نقد منشی  اجتماعی و متعالی برای روشنگری است، روشنگری در تمام ابعادی که وجود و امکان دارد.

  برای نقد به اندیشه و شعور آکادمیک بیش از شور جوانی محتاجیم. بدون اندیشه نقد و سخن ما بیش از رقصی مبتذل نخواهد بود. آنچه کمتر از همه در دانشگاه می جوییم و می یابیم معرفت است، معادله ی دوطرفه ای بین آزادی و معرفت برقرار است، معرفت بیشتر آزادی بیشتر به ارمغان می آورد و آزادی بیشتر معرفت بیشتر. در این معادله اگر سویی بسته باشد می توان از سویی دیگر آنرا حل کرد، شاید راه دستیابی به آزادی دشوار و مسدود باشد ولی اراده برای معرفت و علم تلاشی فردی است که حتی می تواند فارغ از هر تحمیل و محدودیتی همچنان دست یافتنی باشد. برای دانشجو و فعال دانشجویی ضروری است که سوای زندگی روزمره، تحصیل و فعالیت سیاسی و اجتماعی به ارتقای ظرفیت ها و توانایی های ذهنی و تئوریک خود نیز توجه داشته باشد، بی توجهی به این مقوله دانشجو را به رفتارهای سطحی و مقطعی وا  می دارد و از تاثیرگذاری وی بر جامعه می کاهد.

دانشگاه دوران سختی را تجربه می کند، استادانمان تبدیل به کارمند شده اند، هویت دانشگاه در تهدید است و فاصله ی بین دانشجو و دانشگاه هر روز بیشتر می شود، درجا ماندن و درجازدن بزرگترین هنر دانشجو شده است ولی باز ما معتقدیم نقطه شروع ما صفر و بازگشت به گذشته نیست بلکه اینجاست:

‹‹ دانشگاه›› و بنا داریم با رویداد به دانشگاه بازگردیم.

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۸۶/۰۸/۲۵
ویرگول ،،،

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی